Relaties gaan niet altijd van een leien dakje. Tegengestelde belangen en behoeftes vragen impliciet of expliciet voortdurend om afstemming in het spel van samenwerking. In mijn paardencoaching sessies spiegelt het contact tussen mens en paard dit proces feilloos. Het biedt daarmee volop mogelijkheden om hierin te oefenen en nieuw bewustzijn te ontwikkelen ten aanzien van het eigen handelen.
Tijdens een coachwandeling in het bos ligt een van de uitdagingen vaak in de terugweg. Het paard ‘ruikt de stal’, zoals men dat zegt. Het versnelt haar tempo, op weg terug naar haar kudde.  
De behoefte van het paard schuurt hier met de behoefte van de klant ; die loopt zich anders de benen onder het lijf vandaan om het paard bij te houden.
Het eerste wat een klant meestal doet is proberen het paard in te houden. Hij zet zijn kracht in om het paard te vertragen en het leiderschap te behouden. Gezien de kracht van het paard is dat een vermoeiende en vooral onbevredigende exercitie; beide krachten zetten zich tegen elkaar in en van prettige samenwerking is geen sprake meer.
Wanneer het schuurt in een relatie kun je daar op verschillende niveaus op reageren.
Op gedragsniveau geef ik een aantal tips aan mijn klant, die erop gericht zijn de aandacht van het paard (dat nu gericht is op het terugkeren naar de kudde) uit te nodigen zich weer op hem te laten richten.
Je kunt een paard vragen een aantal keer te stoppen, om de rust terug  te laten keren en op jouw initiatief weer verder te gaan. Je kunt ook af en toe een rondje om je eigen as draaien en het paard vragen om je heen te lopen. Daarmee doorbreek je het trekken en ervaart het paard dat jij de leiding neemt. Prima gedragsmatige interventies om de krachtenstrijd te doorbreken. Meestal is het niet genoeg om echte samenwerking tot stand te brengen. Waarlijk leiderschap gaat immers dieper dan het gedragsniveau.
Wanneer de ander (je collega, vriend, kind, client) iets doet dat jij niet wil, dan ontstaat vaak de neiging aan de slag te gaan met het beïnvloeden van die ander. Ik zie klanten dan ook hard werken, zich frustreren of het op willen geven als ze niet kunnen ‘winnen’.
Een groot deel van de energie is gericht op de ander en op wat jij kunt doen om die ander in de gewenste richting te sturen. Wanneer dit gebeurt tijdens een sessie stel ik vaak de vraag: Wie loop je nou eigenlijk te managen?
Dan keren we de richting van de focus: van buiten, naar binnen. Hoe is het op dit moment met jou? Wat ervaar en wil jij?
Ik begeleid mijn klanten stapsgewijs naar een steviger verankering in zichzelf. Ik vraag hen de energie (die vaak ‘hoog zit’) te laten zakken, vanuit het hoofd in het lichaam en naar de voeten. Zo ontstaat er meer gronding, meer contact met eigen het lichaam, meer aanwezigheid. Ik nodig ze uit het lichaam te laten verzachten. In de strijd spant het zich, door het te ontspannen ervaart de klant zichzelf anders en zend het ook een heel andere boodschap uit naar het paard.
Het paard stemt zich van nature af op de lichaamstaal van de ander, het leest daarin diens betrouwbaarheid en leiderschap. Net als wij mensen trouwens, ondanks het feit dat wij makkelijker afgeleid worden door woorden en maskers.
Wanneer de klant het contact met zichzelf versterkt heeft door meer gronding en de verbinding met de eigen intentie, is dat direct terug te zien in het paard. Nu de klant voller aanwezig is kan het paard zich op hem afstemmen. Het sluit zich aan bij de mens, het tempo gaat naar beneden en een ontspannen samenwerking komt tot stand. Mens en paard gaan nu samen op, lopen te saam de weg naar huis.  Een bijzondere en krachtige ervaring.  Mooi werk!